Melasma i chloasma… czy to, to samo?
Co oznaczają te dwa chociaż różne, to jednak bardzo podobne pojęcia? Oba…
Niwelowanie zmarszczek
Historia kwasu hialuronowego rozpoczyna się na nowojorskim Uniwersytecie Columbia w roku 1934. Tam Karl Meyer i John Palmers po raz pierwszy wyizolowali jego cząsteczkę z ciała szklistego oka.
Stąd wzięłą się jego nazwa – od geckiego słowa hyalos, co oznacza szkło. Dopiero później opracowano jego strukturę, wykorzystując materiał pobrany z ludzkiej pępowiny. Opisany został jako polisacharyd (wielocukier) o dużych cząsteczkach i nieskomplikowanej budowie, występujący niemal we wszystkich narządach. Początkowo substancja ta znalazła zastosowanie w weterynarii. Po raz pierwszy do celów medycznych kwas hialuronowy został wykorzystany w roku 1961 przy operacji siatkówki oka.
Prawie dwadzieścia lat później, w roku 1980, zaczęto badania nad wykorzystaniem tej substancji w dermatologii i medycynie estetycznej. Doprowadziło to do tego, iż w roku 1996 wprowadzono w Europie pierwsze wypełniacze na bazie kwasu hialuronowego.
Obecnie kwas hialuronowy powstaje w syntetyczny sposób – wytwarzają go genetycznie zmodyfikowane bakterie. Zanim trafi on do preparatów wykorzystywanych w zabiegach takich jak np. wolumetria, poddawany jest procesom oczyszczania i usieciowiania. Cząsteczki nieusieciowionego kwasu rozpadają się w skórze ok. 2 dni.
Zapraszamy do kontaktu w celu umówienia konsultacji, gdzie omówimy wszystkie aspekty zabiegu oraz odpowiemy na wszelkie pytania.
Pytania i odpowiedzi
Wypełnianie kwasem hialuronowym to zabieg, który przywraca twarzy młodzieńczy wygląd. Dzięki niemu można min. uwydatnić usta, unieść opadający owal twarzy, skorygować asymetrię ale także zredukować zmarszczki. Pierwsze efekty widoczne są od razu, a sama procedura nie wymaga wyłączenia z codziennych czynności i długotrwałej rekonwalescencji, co przyczyniło się do popularności zabiegu. Na ostateczne efekty czekamy kilka tygodni. Oto pięć najczęściej pojawiających się pytań:
Wypełnianie zmarszczek kwasem hialuronowym – kiedy?
Zmarszczki to zagniecenia skóry, które z upływem lat tworzą się w charakterystycznych miejscach na twarzy: wokół oczu, ust, jako pionowe linie wokół ust i nosem oraz jako poziome linie na czole. Dzieje się tak, gdyż wraz z upływem czasu struktura skóry ulega osłabieniu. Czynnikami wpływającymi na wygląd twarzy są: zawartość kolagenu w skórze – kolagen i elastyna odpowiadają za utrzymanie elastyczności i jędrności skóry, przeciwdziałając jednocześnie jej rozciąganiu. Podtrzymują wewnętrzne warstwy skóry, tworząc dla nich rusztowanie z włókien kolagenowych. Kiedy komórki się starzeją, maleje produkcja kolagenu, czego konsekwencją jest wiotczenie skóry i pojawienie się zmarszczek; zmniejszenie objętości tkanek – skóra jest tkanką, która opina się na innych, głębiej położonych: mięśniowej i tłuszczowej. Gdy z wiekiem tkanka tłuszczowa zaczyna zanikać (podobnie jak tkanka kostna), opinająca się wcześniej na niej skóra zaczyna obwisać. W ten sposób powstają podwójny podbródek czy „chomiczki”, owal twarzy traci kontury, uwyraźniają się też bruzdy twarzowe.
Pierwsze zmarszczki zaczynają się pojawiać między 25 a 30 rokiem życia i pogłębiają się w naturalny sposób – już wtedy iniekcje kwasu hialuronowego spowolnią ten proces. Kwas hialuronowy stosujemy w leczeniu zmarszczek statycznych, czyli takich które są widoczne bez mimiki twarzy.
Co wpływa na jakość skóry?
Kluczowy jest wiek, jednak o tym, jak wygląda skóra, decyduje wiele czynników. Jednym z nich są predyspozycje genetyczne. Genetyki nie sposób przeskoczyć, lecz współczesna medycyna zgłębiła proces starzenia na tyle dobrze, że jest w stanie łagodzić towarzyszące mu zmiany. To, na co sami mamy wpływ, kiedy świadomie dbamy o swoją skórę, to zwracanie uwagi na czynniki zewnętrzne pogarszające jej jakość – są to przede wszystkim wolne rodniki oraz zanieczyszczenia środowiska, które powodują spadek poziomu substancji stymulujących w organizmie produkcję kolagenu. Przy jego obniżonym poziomie skóra wiotczeje, w wyniku czego uwydatniają się zmarszczki. Szczególnie duże znaczenie w procesie starzenia skóry ma promieniowanie słoneczne i dym papierosowy.
Jak zmieni się twarz po wypełnianiu zmarszczek kwasem hialuronowym?
Wypełniacze na bazie kwasu hialuronowego pozwalają na uzyskanie naturalnego efektu przy problemach takich jak: starzejąca się skóra – staje się ona cieńsza, przesuszona, niekiedy mówi się o niej, że przypomina papier; jej gęstość obniża się z czasem, czego efektem jest utrata owalu twarzy, który „rozmywa się” i zaczyna ciążyć ku dołowi. Pojawiają się zmarszczki statyczne, a mimiczne ulegają utrwaleniu. bruzdy twarzowe – uwidaczniają się jako wyraźnie zarysowujący się fałd nosowo-wargowy, linia marionetki biegnąca od poziomu kącików ust ku dołowi twarzy oraz nieestetyczne „worki pod oczami” czyli dolina łez l; sprawia to, że twarz nie tylko wygląda starzej, ale też smutno. Oczywiście skóra po zabiegu wciąż wymaga specjalistycznego wsparcia z zewnątrz, tj. kosmetyków pielęgnacyjnych bogatych w substancje odżywcze.
Jaki kwas hialuronowy wykorzystywany jest w medycynie estetycznej i naprawczej?
Obecnie do wypełniania zmarszczek kwasem hialuronowym używane są różnorodne preparaty. Ich wyboru dokonuje lekarz po zdiagnozowaniu problemu pacjenta. Różną się one działaniem, a wiec skutki ich aplikacji też będą inne. Różnice te dotyczą przede wszystkim elastyczności, odkształcalności, zdolności do wiązania wody i unoszenia tkanek oraz czasu degradacji w ludzkim organizmie.
Czy zabiegi z kwasem hialuronowym są inwazyjne?
Niezależnie od tego, jaki rodzaju preparatu jest aplikowany za pomocą igły lub kaniuli, zabieg wypełniania zmarszczek kwasem hialuronowym zalicza się do niechirurgicznych ale inwazyjnych metod medycyny estetycznej i naprawczej. Nie jest bardzo bolesny, ale w przypadku dużej wrażliwości na ból możliwe jest zaaplikowanie znieczulenia w kremie. Zaraz po zakończeniu procedury można powrócić do codziennych obowiązków przestrzegając zaleceń pozabiegowych.
Jak szybko widać rezultaty zabiegu wypełniania zmarszczek kwasem hialuronowym?
Pierwsze rezultaty widać zaraz po wstrzyknięciu preparatu, jednak kwas hialuronowy wbudowuje się w tkankę w przeciągu kilkunastu dni i po tym okresie widoczne są ostateczne efekty. Po 9 – 12 miesiącach kwas hialuronowy ulega naturalnemu wchłonięciu. Kolejne wstrzyknięcia pozwalają na przedłużenie efektu wizualnego. Należy wziąć pod uwagę, że będzie on zależny także od czynników zewnętrznych, czyli: trybu życia, palenia tytoniu, ekspozycji na promienie słoneczne. Na ostateczny efekt wpływ mają ponadto: cechy osobnicze, stan skóry oraz rodzaj zastosowanego preparatu.
Przebieg zabiegu
Do zabiegu wykorzystuje się bardzo cienkie igły lub kaniule, co minimalizuje odczucia bólowe. Większość ampułko-strzykawek zawiera środek znieczulający, zapewniając komfort podczas aplikowania wypełniacza. Najpierw skóra jest dezynfekowana, następnie lekarz śródskórnie lub podskórnie wstrzykuje preparat z kwasem hialuronowym w wybraną okolicę twarzy. Cała procedura trwa około 30 minut. Ilość podawanego preparatu zależy od stanu skóry oraz indywidualnych oczekiwań pacjenta.
Zalecenia pozabiegowe
Przez około 7-10 dni po zabiegu mogą utrzymywać się niewielkie obrzęki oraz krwiaki, może też wystąpić nadwrażliwość w miejscu przeprowadzenia iniekcji. Nie powoduje to jednak wyłączenia z codziennych aktywności. Mimo to należy uważać, by przestrzegać higieny w obrębie miejsca wkłucia – nie należy go dotykać, pocierać ani wykonywać czynności niosących ryzyko infekcji. Zalecane jest picie dużych ilości wody.
Przeciwskazania
Najczęstsze przeciwwskazania do zabiegu to:
- ciąża i karmienie piersią
- nadwrażliwość na ktorykolwiek składnik wstrzykiwanego preparatu
- stany zapalane w miejscu planowanego zabiegu
- opryszczka
- stany upośledzonej krzepliwości krwi
- skłonność do występowania blizn przerostowych
Opinie pacjentów
Jeśli zastanawiasz się nad wyborem gabinetu medycyny estetycznej, to przeczytaj opinie zadowolonych pacjentów Gabinetu Dr Ewa Gułaj ®
Aktualności
Artykuły o tematyce medycyny estetycznej i aktualności dotyczące naszej kliniki.
Fotostarzenie skóry
Nie wynaleziono jeszcze antidotum, które pozwoliłoby nam na zatrzymanie procesu starzenia się…
